امروزه در جهان دیدگاه جوامع نسبت به نقش پزشکان عمومی و جایگاه آنان در سلامت مردم تغییر یافته و یک نگرش مثبت و جامع بدان بخشیده است به نحوی که از پزشکان عمومی در کلیه سطوح ارائه خدمات بهداشتی درمانی استفاده گردیده و افزون بر آن از توانمندی این نیروهای بالقوه در زمینه های هدایت برنامه ها و مدیریت واحدهای بهداشتی و درمانی و ا نجام پژوهش های علمی کاربردی استفاده بعمل می آید.
مصداق این موضوع انجام طرح پزشک خانواده در کشورهای مختلف از جمله کشور انگلستان، کانادا و … می باشد. بر این اساس ویژگیهای خاصی برای پزشکان عمومی به منظور ایجاد نقش مفید و موثر در عرصه خدمات بهداشتی درمانی بیان گردیده که تحت عنوان پزشکان پنج ستاره مصطلح است این ویژگیها عبارتند از :
– مراقب سلامت
– تصمیم گیرنده
– هماهنگ کننده
– هدایت کننده
– مدیر
برخورداری از ویژگیهای فوق موجبات تقویت مدیریت برنامه های بهداشتی گردیده و زمینه مساعدی را برای ارتقاء سلامت جامعه و مردم فراهم می سازد. با یک نگاه کارشناسانه به وضع موجود و جایگاه پزشکان عمومی در کشور ما وجود نارساییهای خرد و کلان بر کسی پوشیده نیست که از اهم آنها می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
۱- کثرت پزشکان عمومی و مشکل اشتغال آنان در بخشهای مختلف جامعه
۲- موانع حدی در بکارگیری پزشکان جهت خدمت در سیستم شبکه بهداشت و درمان
۳- روشن نبودن جایگاه پزشک عمومی در سیستم بهداشت و درمان کشور که موجب گرایش شدید پزشکان عمومی برای پیوستن به رشته های تخصصی گردیده و لذا پزشکان عمومی به وضعیت فعلی بعنوان یک شغل موقت و فرعی می نگرند. که این قضیه موجب می گردد تا پزشکان عمومی به وظایف اصلی خودآنگونه که باید عمل ننمایند.
